Nog wat Briyani?

Emirati zijn enorm gastvrije mensen, overweldigend zelfs, maar tegelijkertijd is het ook een 'voor-wat-hoort-wat' cultuur, dus voor je het weet bevindt je je in een oneindige spiraal van 'ik ontvang een pan briyani van jou dus moet ik diezelfde pan met iets anders erin weer terug geven'. Hoe ben ik in zo'n situatie beland? Door stroopwafels!
Anna, de vrouw die hier dus eigenlijk woont maar nu voor een paar maanden met haar gezin in Australie is om te bevallen van hun derde kind, vroeg mij of ik het email adres van de buurvrouw kon vragen zodat ze haar kon laten weten als de baby is geboren. Ik klopte dus aan bij de buurvrouw, maar had nog 1 pak stroopwafels over en bedacht spontaan dat ze het misschien wel leuk en lekker zou vinden, zo'n Nederlandse specialiteit. Dat heb ik dus geweten. Toen begon de Briyani invasie. Die eerste pan was dus als dank voor de stroopwafels en ik had 'm bewust leeg weer terug gegeven want ik dacht 'nu staan we toch gelijk'... Maar ja de week erna werd ik uitgenodigd voor de verjaardag van haar 2-jarige dochtertje en twee dagen later werd er weer op de deur geklopt en kreeg ik weer een pan briyani toegereikt. Nu kon ik die pan nog verklaren voor het feit dat ik naar die verjaardag was gekomen met een kadootje en bovendien had ik de tuintafel uitgeleend voor het feestgebeuren. Dus dacht ik, geen probleem, we staan nogsteeds gelijk... maar nu werd er twee dagen geleden weer op de deur geklopt en werd mij pan nummer 3 overhandigd... en die kan ik dus niet verklaren.
Voor de nieuwsgierigen onder u: briyani is een rijstgerecht met safraan, kardemom, peperkorrels en nog een aantal niet nader geidentificeerde specerijen. Je kunt het met kip eten of garnalen of wat dan ook. De buurvrouw is gespecialiseerd in kip-briyani en ik heb nu zo'n 3 maaltijden in de vriezer liggen.
Anyway, ik kan niet koken dus ik kan het hun niet aan doen om de pan vol terug te brengen, tenzij ik ze verslaafd kan maken aan komkommerprak :-) Maar ik heb het eigenlijk niet zo op die 'voor-wat-hoort-wat' cultuur. Je geeft iets aan iemand omdat je dat graag wilt en daarvoor hoef je niks terug te ontvangen - onvoorwaardelijk geven - ik denk dat dat een Bijbels principe is. Maar ja, als je je dus in een andere cultuur begeeft dan kom je direct in een spanningsveld terecht: in hoeverre pas je je aan aan een cultuur of hou je vast aan je eigen overtuigingen? Wat communiceer je ermee, wat bereik je ermee? Zoveel vragen en dat allemaal vanwege dat pakje stroopwafels!