Het is in mijn werk op ditmoment zo druk dat ik het soms moeilijk vindt om er nog van te genieten. Op zulke momenten maak ik gebruik van mijn vrije dag om samen met God tijd door te brengen en terug te kijken op dingen waarvan ik de laatste tijd genoten heb.
Voor mij was dat de afgelopen weken de momenten dat ik in het Doulos Gospel koor het lied "For God so loved the World" (Oslo Gospel Choir) in het Japans mocht zingen.
Ik kan maar een paar woorden Japans, kom in het dagelijks leven niet verder dan Hallo en dankjewel, maar ik kan Johannes 3:16 en 17 vloeibaar in het Japans zingen!
En de indruk die dat maakte! We zongen het lied tijdens een officieel dinner aan boord in Niigata voor allerlei hoge ambtenaren van de stad en haven autoriteiten etc. Het was een heel formeel gebeuren en deatmosfeer was nogal stijf. Totdat we dus dat lied zongen, eerst in het Engels en daarna in het Japans...je zag de gezichten veranderen, harten smelten. Achteraf vertelde de vertaalster (geen Christen) dat het lied absoluut tot het hart van iedere bezoeker had gesproken.
Op dit moment zijn we druk bezig de Koreaanse versie uit ons hoofd te leren voor de international avond volgende weekhier in Busan.
Het is heerlijk om de Waarheid te mogen zingen!!!
maandag 9 juli 2007
zondag 1 juli 2007
d'ondergelopen hut
Klaar met de Koreaantjes - het waren er maar 4, dus meer interactie.
en dan nu het verhaal van de vloed.
De avond ervoor was het druk geweest dus voor het slapen gaan even een lekker hete douche, niet langer dan 3 minuten is de regel hier aan boord, maar ik vond dat ik wel een paar minuten extra had verdiend...
'k Stap schoon in bed en kruip onder mijn dekbed.
Ik droom wat raar en hoor de buren bellen naar de machine kamer ... ik heb het warm, heet zelfs en hoor de buren naar de dienstdoende loodgieter vragen... ik droom van een Turks bad... ik hoor de buren praten over water...WAT! WATER!!!!
Ik zit kaarsrecht overeind en knip het licht aan - kijk verdwaasd om me heen, vooral naar de vloer. Het is zeer warm in mijn kamer en de damp komt van mijn vloerbedekking af. Ik zie een duidelijke stroom van kletsnat tapijt van mijn douche wand, onder mijn koelkastje door naar onder mijn bed. Ik spring mijn bed uit en open mijn badkamertje... de damp walmt me tegemoet en een gestadig stroom van water sijpelt vanuit de onderkant van een wand naar het gootje. Geen idee waar het water echt vandaan komt, misschien wel van de vaatwasser in de keuken boven mijn hoofd... who knows? Hmm...eigenlijk valt het hier wel mee, dus waarom zijn de buren wakker?
Ik besluit even bij hen te checken. Hun hut is er veel erger aan toe dan die van mij?!!! En de buren daarnaast? Die werden wakker van de consternatie en concludeerden dat het kleine stroompje in hun hut niet noemenswaardig genoeg was om waker te blijven, dus die gingen fijn weer slapen, maar de hut daarnaast!? De hut waar een nietsvermoedende Japanse lag te slapen was zo'n beetje het eindpunt van de stroom en die dame kon, nadat ze door ons was wakker gemaakt, door 15 centimeter water waden om een veilig heenkomen te zoeken in een wat drogere hut.
Tja, na wat heen en weren en overleg met de loodgieter die genoeg bij kennis was om meteen de warm watertoevoer voor het hele schip stil te leggen, besloten we dat we er nu niets aan konden doen en morgen wel zouden uitvinden wat nu de precieze oorzaak was...
De volgende ochtend ondervonden vele nietsvermoedende schepelingen onder de douche en half ingezeepd, dat er geen warm water was en dat ik daar dus de schuldige voor was, want bij nader onderzoek bleken de buizen van mijn douche volledig doorgeroest. Maar de wanden in mijn douche bleken zo goed gedicht, dat het water zich vrolijk achter de wand ophoopte totdat het er genoeg van had.
Ik verhuisde tijdelijk naar een gastenhut in een ander gedeelte van het schip en de afgelopen week zijn de loodgieters en timmerlui druk bezig geweest met de herstel werkzaamheden. Die klus is nu geklaard dus moregen kan ik mijn hut weer intrekken. Nou ja, daarvoor moet ik eerst mijnhut grondig schoonmaken, want erg opgeruimd zijn ze niet tewerk gegaan en daarna alle spullen weer terug onder het bed stouwen zodat ik uiteindelijk ook naar bed kan 's avonds.
Blijft nogsteeds de vraag waarom hier aan boord de meeste pijpen 's nacht besluiten finaal door te roesten....
en dan nu het verhaal van de vloed.
De avond ervoor was het druk geweest dus voor het slapen gaan even een lekker hete douche, niet langer dan 3 minuten is de regel hier aan boord, maar ik vond dat ik wel een paar minuten extra had verdiend...
'k Stap schoon in bed en kruip onder mijn dekbed.
Ik droom wat raar en hoor de buren bellen naar de machine kamer ... ik heb het warm, heet zelfs en hoor de buren naar de dienstdoende loodgieter vragen... ik droom van een Turks bad... ik hoor de buren praten over water...WAT! WATER!!!!
Ik zit kaarsrecht overeind en knip het licht aan - kijk verdwaasd om me heen, vooral naar de vloer. Het is zeer warm in mijn kamer en de damp komt van mijn vloerbedekking af. Ik zie een duidelijke stroom van kletsnat tapijt van mijn douche wand, onder mijn koelkastje door naar onder mijn bed. Ik spring mijn bed uit en open mijn badkamertje... de damp walmt me tegemoet en een gestadig stroom van water sijpelt vanuit de onderkant van een wand naar het gootje. Geen idee waar het water echt vandaan komt, misschien wel van de vaatwasser in de keuken boven mijn hoofd... who knows? Hmm...eigenlijk valt het hier wel mee, dus waarom zijn de buren wakker?
Ik besluit even bij hen te checken. Hun hut is er veel erger aan toe dan die van mij?!!! En de buren daarnaast? Die werden wakker van de consternatie en concludeerden dat het kleine stroompje in hun hut niet noemenswaardig genoeg was om waker te blijven, dus die gingen fijn weer slapen, maar de hut daarnaast!? De hut waar een nietsvermoedende Japanse lag te slapen was zo'n beetje het eindpunt van de stroom en die dame kon, nadat ze door ons was wakker gemaakt, door 15 centimeter water waden om een veilig heenkomen te zoeken in een wat drogere hut.
Tja, na wat heen en weren en overleg met de loodgieter die genoeg bij kennis was om meteen de warm watertoevoer voor het hele schip stil te leggen, besloten we dat we er nu niets aan konden doen en morgen wel zouden uitvinden wat nu de precieze oorzaak was...
De volgende ochtend ondervonden vele nietsvermoedende schepelingen onder de douche en half ingezeepd, dat er geen warm water was en dat ik daar dus de schuldige voor was, want bij nader onderzoek bleken de buizen van mijn douche volledig doorgeroest. Maar de wanden in mijn douche bleken zo goed gedicht, dat het water zich vrolijk achter de wand ophoopte totdat het er genoeg van had.
Ik verhuisde tijdelijk naar een gastenhut in een ander gedeelte van het schip en de afgelopen week zijn de loodgieters en timmerlui druk bezig geweest met de herstel werkzaamheden. Die klus is nu geklaard dus moregen kan ik mijn hut weer intrekken. Nou ja, daarvoor moet ik eerst mijnhut grondig schoonmaken, want erg opgeruimd zijn ze niet tewerk gegaan en daarna alle spullen weer terug onder het bed stouwen zodat ik uiteindelijk ook naar bed kan 's avonds.
Blijft nogsteeds de vraag waarom hier aan boord de meeste pijpen 's nacht besluiten finaal door te roesten....
Nou, daar ben ik dan Truus
Zondagmiddag, kwart voor 1
in Pohang, Korea.
Over 15 minuten ga ik les geven aan tien Koreaantjes over Time Management.
Ben al klaar met voorbereiden, dus dat was goed getimed van me, al zeg ik het zelf.
Die 10 Koreaantjes zijn tieners/jong volwassenen die dit weekend bij ons aan boord zijn om te ruiken en te proeven aan het hele Doulos gebeuren.
En zonder time management red je het niet hier aan boord... nou ja, je redt het wel... maar wel altijd drie stappen achter jezelf aan.
Verder gaat het redelijk met me. Ben een beetje moe van 6 weken lang 2 banen doen en een onderwater gelopen hut waar ik nogsteeds niet in terug kan. Da's opzich wel een grappig verhaal, want natuurlijk gebeurd zo ietsniet over dag maar zo rond half 2 s nachts... Waarom barsten pijpen voornamelijk 's nachts?
Het ondergelopen hut verhaal houdt ik tegoed, nu eerst even de Koreanen ontmoeten.
Doei
in Pohang, Korea.
Over 15 minuten ga ik les geven aan tien Koreaantjes over Time Management.
Ben al klaar met voorbereiden, dus dat was goed getimed van me, al zeg ik het zelf.
Die 10 Koreaantjes zijn tieners/jong volwassenen die dit weekend bij ons aan boord zijn om te ruiken en te proeven aan het hele Doulos gebeuren.
En zonder time management red je het niet hier aan boord... nou ja, je redt het wel... maar wel altijd drie stappen achter jezelf aan.
Verder gaat het redelijk met me. Ben een beetje moe van 6 weken lang 2 banen doen en een onderwater gelopen hut waar ik nogsteeds niet in terug kan. Da's opzich wel een grappig verhaal, want natuurlijk gebeurd zo ietsniet over dag maar zo rond half 2 s nachts... Waarom barsten pijpen voornamelijk 's nachts?
Het ondergelopen hut verhaal houdt ik tegoed, nu eerst even de Koreanen ontmoeten.
Doei
Abonneren op:
Posts (Atom)
